Wereldpremieres bij Irene

Verslag van Lentewind-project

Uitgevoerde werken:

- Campana in Aria - Kees Schoonenbeek (solist Boudewijn Zwart op carillon)
- Triptych for Panflute and Band - Paul Dzon (solist Matthijs Koene op panfluit)
- Symphonie XI - Jan van Dijk

Waar denkt u aan bij wereldpremières? Orkesten van naam, fantastische concertzalen en wereldberoemde solisten? Leest u dan verder, want in onderstaand verslag neem ik u mee naar de voorbereidingen op, en de voltrekking van de wereldpremières door een orkest van naam in het ’t Gooi, een van de meest fantastische concertzalen in deze omstreken en solisten die ongetwijfeld wereldberoemd gaan worden.

We beginnen bij de voorbereidingen. De repetities in aanloop van de première waren anders dan anders. De componisten van de te spelen werken kwamen langs en probeerden de sfeer van het te spelen werk te omschrijven, hadden overleg met de dirigent over het karakter van bepaalde passages en hielpen zo het orkest de puntjes op de i te zetten. Ook de solisten kwamen langs. En de beiaardier? Die moest als noodoplossing gebruik maken van een ongeveer 200 kilo wegende piano, in plaats van een 3000 kilo wegend carillon. U zult begrijpen dat het effect overweldigd was toen we eindelijk met het echte carillon op de zaterdag van het concert voor het eerst (!) konden samenspelen. Ach, voor orkesten van naam is dit natuurlijk ook geen probleem… ;-)

Bij wereldpremières horen opnames gemaakt te worden; iedereen wil immers deze unieke momenten terug kunnen luisteren. Goed, daar was dan de lange zaterdag ochtend voor het concert voor. Op de schitterde concertlocatie, de Wilhelminakerk in Bussum, werden de microfoons geïnstalleerd. 

De combinatie van carillon met orkest in Campana in Aria was uniek. De lange naklanken van het carillon brachten een bijzondere sfeer en spanning met zich mee, waardoor het al met al een mooie uitvoering was. Het gezicht van Kees Schoonebeek stond dan ook op erg mooi lente weer!
Het tweede stuk wat wij het publiek ten gehore brachten was van een gerespecteerd componist, Jan van Dijk. Een stuk waar elke noot belangrijk is, waarin muzikaal heel veel uitdaging zit, maar ‘iets’ minder makkelijk in het gehoor ligt van de luisteraar. Ach, daarvoor is het ook een wereldpremière: de luisteraar moet niet alleen maar te horen krijgen wat hij al kent, maar ook dat wat onbekend is.
Het derde en laatste stuk viel erg in de smaak bij het publiek. Het concert voor panfluit en harmonieorkest is dan ook een afwisselend stuk met een heel gevoelig begin, een razend snel en vrolijk middenstuk en slotdeel waarin beide eerdergenoemde elementen gemixed worden. 

Van dit concert is een prachtige CD gemaakt: